Konsole BSP do fasad słupowo-ryglowych produkowane są z tłoczonego aluminium stopu EN AW 6060 T66 lub EN AW 6063 T6. Konsole cechuje stosunkowo duża wytrzymałość ze względu na grubość podstawy 8 mm oraz grubość ramion 6 mm.
Konsole BSP K1 to elementy w kształcie dwuteowym będące standardowym rozwiązaniem umożliwiającym montaż słupów fasady. W narożach budynku lub w miejscu dylatacji stosuje się konsole BSP K2 mające podstawę wysuniętą tylko z jednej strony. Wyróżnia się konsole stałe oraz przesuwne. Pierwsze posiadają standardowo dwa otwory: okrągły o średnicy 11 mm do nośnego mocowania śrubą M10 oraz pomocniczy otwór podłużny do tymczasowego zamocowania słupa podczas ustalania płaszczyzny fasady. Konsole przesuwne są standardowo zaopatrzone w otwory podłużne o średnicy 11 mm do przesuwnego mocowania śrubą M10 umożliwiającego swobodną pracę rozszerzalności aluminium. Na życzenie klienta możliwe jest niestandardowe, dowolne otworowanie konsol na potrzeby danego projektu.
Niestandardowym rozwiązaniem mocowania słupów fasady jest zastosowanie konsol BSP K3. W odróżnieniu od konsol opisanych powyżej, gdzie słup mocowany jest z boku, konsola K3 służy do mocowania fasad słupowo-ryglowych do podłoży prostopadłych, od dołu lub od góry. W tym przypadku profil jest nasuwany na konsolę.
Wszystkie elementy podkonstrukcji aluminiowej BSP charakteryzują się klasą trwałości B wg normy PN-EN 1999-1-1:2011 i mogą bez powłok ochronnych być stosowane w środowiskach o kategorii korozyjności atmosfery C1, C2 oraz C3 wg normy PN-EN ISO 12944-2:2001. Po przeprowadzeniu dodatkowego zabiegu ochronnego – anodowaniu – mogą być również stosowane w środowisku o kategorii korozyjności atmosfery C4. Aluminiowe elementy podkonstrukcji BSP są klasyfikowane w zakresie reakcji na ogień bez badań w klasie A1 wg normy PN-EN 13501-1+A1:2010 na podstawie decyzji Komisji Europejskiej nr 96/603/EC, 2000/605/EC oraz 2003/424/WE.
Konsole fasadowe BSP powinny być montowane na podstawie projektu warsztatowego sporządzonego przez projektantów z odpowiednią wiedzą w dziedzinie konstrukcyjno-budowlanej. Układ konstrukcji oraz zagęszczenie elementów (wytrzymałość całego systemu) powinno być potwierdzone obliczeniami statycznymi sporządzonymi przez konstruktora z uprawnieniami w dziedzinie konstrukcyjno-budowlanej.